Catégorie

Februari 2023

Hoop doet leven

Ik had meneer J al een hele tijd niet meer gezien.

Als zijn contactpersoon gedurende meer dan een jaar, had ik de gelegenheid hem te ontmoeten, hem te leren kennen en hem te begeleiden als het hem goed en soms wat minder goed ging.

Lees verder

Februari 2023

Hij hield vol waar anderen al lang hadden opgegeven

Vorige week hoorde Meneer E dat hij keelkanker had. Maar hij bleef stoïcijns bij dat nieuws. Er is meer nodig om hem van zijn stuk te brengen na twintig jaar op straat te hebben geleefd en van alles te hebben meegemaakt.

Lees verder

Februari 2023

We zijn allemaal baas over ons eigen leven

Het verhaal van Meneer B. toont aan hoe we mensen in hun kwetsbaarheid kunnen begeleiden door aan hun toestand te wennen, wetend dat bestaansonzekerheid bij zo’n leven onvermijdelijk is – en dat de afgelegde weg al enorm lang is.

Lees verder

Januari 2023

Mevrouw B een woonst verschaffen: een heel avontuur!

We ontmoetten Mevrouw B in 2019 op straat toen ze daar al meerdere jaren had geleefd. Ze had in haar wijk haar dagelijkse gewoontes ontwikkeld en ging bijvoorbeeld vaak naar de supermarkt op de hoek om zich op te frissen en van de toiletten gebruik te maken.

Lees verder

Januari 2023

Een magische klik

Bij Straatverplegers horen we vaak: “Wat jullie doen is magisch”.Dat is het inderdaad, en soms is het zelfs magisch voor ons! Om de meest kwetsbare dakloze mensen uit de straat te krijgen, hebben we een paar trucjes in onze mouw. 

Lees verder

Januari 2023

Als jullie plotseling heengaan

Als er al iets in mijn werk is dat ik moeilijk kan verwerken, dan zijn het wel de overlijdens.

Als één van onze patiënten ons verlaat, moeten we hun dossier afsluiten en doorgaan met de andere patiënten. Dat is een moeilijk faze, maar dat is nu eenmaal de praktische werkelijkheid. Hoe je al de frustratie en vragen die dat opwerpt moet verwerken, dat leer je niet op school.

Lees verder

December 2022

Een droom; helaas niet verwezenlijkt

Ah, Parijs! Dat was zijn droomstad! Hij was er al eens geweest toen hij jonger was. Volgens hem was het er ook warmer!

Oud en Nieuw in Parijs vieren: daar droomde hij gewoon van. We hebben ons dus hals over kop op dat project gestort om het voor hem te realiseren. Ging hij met de trein of met de bus? Welk hotel moesten we reserveren? Straatverplegers werd een echt reisbureau!

Lees verder

December 2022

Een perceptie-maatschappij

We leven in een perceptie-maatschappij. Emoties moeten onder controle blijven, vrouwen moeten zich beschermen en mannen mogen niet huilen. Ook onze beroepen, die draaien rond onrechtvaardigheid, wanhoop, bestaansonzekerheid, ziekte en uitsluiting, ontsnappen daar niet aan.

Lees verder

Juli 2022

Een veilig dak boven zijn hoofd. En vooral... vrijheid!

Met een getrimde snor, de haren naar achteren gekamd en een grote glimlach op de lippen begroet hij me. Ik hef mijn hoofd op en ik kijk hem in de ogen. Zijn grote groene ogen doen me meteen denken aan onze laatste ontmoeting.

Lees verder

November 2022

Mevrouw T., goed dat u bleef volhouden!

Sedert 2018 begeleiden we Mevrouw T., 54 jaar oud, nadat een vriendelijke burger ons op haar attent had gemaakt.
Zij werd op straat door meerdere organisaties tegelijkertijd opgevolgd. Maar de contacten daarmee werden steeds gecompliceerder totdat ze tenslotte volledig werden verbroken. Dat maakte deel uit van haar strategieën om zich aan haar nieuwe straatleven aan te passen…

Lees verder

November 2022

Met kleine stapjes kom je ook vooruit

Vandaag wil ik een hoopvol levensverhaal met jullie delen. Het gaat over V., een man in de veertig. In zijn Brusselse wijk was hij bekend. Hij leefde daar al jaren op straat, maar veel bewoners en winkeliers kenden hem al van vroeger; sommigen waren zelfs met hem naar school geweest.

Lees verder

Oktober 2022

We zullen altijd met plezier aan u terugdenken

Een kleine gedachte voor meneer Z., wiens overlijden we onlangs vernamen.

Lees verder