Alleen samen kunnen we de pandemie overwinnen. Elk radertje in de gezondheidszorg heeft zijn verantwoordelijkheid. Wij spelen onze rol als levensader voor een uiterst kwetsbare doelgroep van mensen die op straat moeten overleven.
De huidige crisis dwingt ons te beseffen dat de samenleving beter kan investeren in de inclusie van de kwetsbaren. Mensen achter laten in onmenselijke omstandigheden is een teken van slecht beleid en een grote risicofactor als er iets misgaat in de samenleving.
Ons publiek en Covid-19
Met Straatverplegers begeleiden we extreem kwetsbare dakloze mensen om ze van de straat te halen en duurzaam te herhuisvesten. Onze patiënten combineren een lange periode op straat met lichamelijke en vaak geestelijke gezondheidsproblemen en slechte hygiëne.
Hoewel ze in een relatief isolement leven, maken hun leefomstandigheden, hun vaak chronische ziekten en hun leeftijd (gemiddeld 52 jaar) hen nog vatbaarder voor Covid-19-infectie dan anderen.
Ze zijn ook sterk afhankelijk van allerlei voorzieningen zoals dag- en nachtcentra, sociale restaurants of opvangcentra. Aan de ene kant kunnen dat potentiële infectiehaarden zijn, maar aan de andere kant leidt de sluiting er van ook tot een gebrek aan toegang tot voedsel en sanitaire voorzieningen.
We moeten dus alles in het werk stellen om te voorkomen dat deze kwetsbare mensen geïnfecteerd raken en, als dat het geval is, ervoor zorgen dat ze op de juiste manier worden behandeld.
LEES HIER ONZE FAQ WAAROM WE AANDRINGEN OP ACTIEF TESTEN
Wat is de impact van de coronacrisis op onze patiënten?
Patiënten op straat:
Gebrek aan informatie: Mensen die op straat leven hebben niet dezelfde toegang tot de media als anderen, dus ze hebben weinig of geen informatie over wat er precies gebeurt, over het coronavirus, hoe ze zich daartegen kunnen beschermen, welke maatregelen de overheid heeft opgelegd.
Geen toegang tot sanitaire voorzieningen: voor dakloze mensen zijn afzondering en hygiënemaatregelen bijna onmogelijk toe te passen. Ze hebben namelijk geen huisvesting waar ze zich veilig kunnen terugtrekken en ze hebben geen toegang tot sanitaire voorzieningen of zeep om adequaat voor hun hygiëne te zorgen.
Bovendien hebben verschillende centra als gevolg van de door de regering opgelegde maatregelen hun deuren gesloten, waardoor de toegang tot toiletten, douches en wasmachines nog moeilijker wordt. Het is dus bijna onmogelijk om zichzelf (en anderen) tegen het virus te beschermen.
Geen toegang tot medische voorzieningen: daklozen hebben veel fysieke en psychische (chronische) problemen. Ze zijn vooral afhankelijk van de spoeddiensten van ziekenhuizen of medische wijkcentra voor medische hulp. Door de crisis is de toegang tot deze instellingen veel moeilijker geworden.
Honger en dorst: als gevolg van de crisismaatregelen zijn sociale restaurants gesloten, hebben hulporganisaties hun activiteiten moeten stopzetten of verminderen, zijn cafés en snackbars niet meer open en zijn de straten leeg gelopen. Voor mensen die op straat leven zijn dit nochtans hun gebruikelijke voedsel- en drankkanalen. De situatie is daardoor uiterst gecompliceerd geworden, ook op het vlak van voeding.
Eenzaamheid: aan het gevoel buiten de maatschappij te vallen, valt niet meer te ontsnappen. De straten zijn leeg, de eenzaamheid wordt nog groter.
De patiënten in huisvesting:
Isolatie: Eenzaamheid is in normale tijden al een uitgesproken probleem voor de meeste van onze geherhuisveste patiënten, en dat is nog meer het geval in deze periode van afzondering. Deze groep mensen beschikt ook niet over alle moderne technische middelen en vaardigheden die nodig zijn om op afstand contact te houden met de mensen om hen heen en de maatschappij in het algemeen.
Medische situatie: bij de meesten is hun medische situatie al genormaliseerd (aanwezigheid van een behandelend arts, ziekenfondsverzekering in orde, etc.) maar dit betekent niet dat ze per sé in staat zijn afspraken te maken of zelfstandig naar de dokter te gaan. Bovendien zijn ze zich niet altijd bewust van de ernst van hun aandoening of volgen ze soms niet regelmatig hun behandeling. Met de crisis verloopt de opvolging van deze mensen en hun toegang tot een dokter, nog moeilijker.
STEUN ONZE PATIËNTEN, DOE EEN GIFT.
Ons werk
Op straat
Het straatwerk gaat door en wordt nog opgevoerd!
Meer dan ooit besteden we in onze contacten veel aandacht aan het verstrekken van informatie over de gevaren van het coronavirus en over de aard en de noodzaak van de opgelegde maatregelen om zichzelf en zijn omgeving te beschermen. Het doel is bij te dragen aan een adequate preventie door middel van correcte informatie, voortdurende aanwezigheid en medisch toezicht in een tijd waarin de straten steeds leger worden.
Omdat ziekenhuizen gevrijwaard moeten blijven van overbelasting, houden we de medische situatie van onze patiënten nog nauwlettender in de gaten, in samenwerking met een aantal huisartsen. Dit doen we zowel voor onze patiënten op straat als voor de al gehuisveste patiënten.
Onze straatteams doen vooral rondes zonder specifieke afspraken bij medische of administratieve diensten, omdat de toegang tot die diensten momenteel onmogelijk of erg beperkt is. We geven voorrang aan de meest kwetsbare patiënten die al in onze opvolging zitten, in afwachting dat de medische diensten terug normaal functioneren.
Maar we zoeken nu ook actief alle mensen die op straat leven op, ook diegenen voor wie we nooit eerder de tijd en capaciteit hadden, die geïsoleerd of verder weg aan de rand van de stad zitten, om ook hen te informeren en een zicht te krijgen op hun medische situatie.
We bieden hen allemaal uitgebreide ondersteuning: informatie, preventie, zorg, voeding indien nodig, hygiëne en medisch toezicht.
Vanaf midden april zijn we ook betrokken bij de medische opvolging van een dertigtal dakloze mensen die worden opgevangen in een door de gemeente Anderlecht opgeëist hotel.
Aan huis:
Veel afspraken voor geherhuisveste patiënten moeten door de omstandigheden worden geannuleerd. Allerlei administratieve dossiers kunnen wel telefonisch of elektronisch worden opgevolgd of voorbereid.
Hier is de medische begeleiding des te belangrijker omdat deze patiënten thuis geïsoleerd zitten en hun problemen dus minder snel worden opgemerkt.
Wij houden zoveel mogelijk telefonisch contact met patiënten in Rust- en verzorgingstehuizen of psychiatrische instellingen.
Deze verandering in de werkorganisatie geeft ons wel de gelegenheid een deel van het huisvestingsteam in te zetten ter versterking van het straatteam, dat op dit moment veel meer bevraagd is.
Download hier je affiche "Je stoffen masker juist gebruiken" !
Beperkingen als gevolg van de epidemie
Minder toegankelijke diensten: Ziekenhuizen moeten worden ontlast, dus kunnen we geen beroep op hen doen zoals in normale tijden. Daarom zorgen wij tijdens deze pandemie zoveel mogelijk voor de medische opvolging en verzorging van onze patiënten. Waar mogelijk doen we dit in samenwerking met de huisartsen, waarbij we erop letten dat we ook die niet overbelasten.
Sociale afstand tot onze patiënten: We moeten er voor en met onze patiënten zijn, maar tegelijkertijd moeten we de regels van "sociaal afstand houden" toepassen.
We moeten ervoor zorgen dat onze patiënten en dakloze mensen in het algemeen niet worden vergeten door de maatschappij, maar tegelijkertijd moeten we hen vertellen dat ze zoveel mogelijk afstand moeten nemen van anderen.
We respecteren de richtlijnen voor sociale distantiëring, ook in ons directe contact met onze patiënten, en zorgen ervoor dat mondmaskers, schorten, wegwerp handschoenen en ontsmettingsdoekjes beschikbaar zijn voor onze collega's en patiënten om de risico's te beperken in situaties waar meer contact nodig is.
Sociale afstand tot onze collega's: We moeten voorkomen dat we zelf besmet raken om de capaciteit van ons team niet in gevaar te brengen, dus moeten we afstand houden, ook tussen collega's, terwijl we gewend zijn om enkel in teams te werken en elkaar te ondersteunen.
Gebrek aan beschermende uitrusting: We hebben geen grote hoeveelheden beschermingsmiddelen (mondmaskers, desinfecterende gels, wegwerphandschoenen...), noch voor onszelf, noch voor onze patiënten. Dankzij onze netwerken en gerichte oproepen aan het grote publiek zoeken we de nodige beschermingsmiddelen, zowel voor onszelf als voor onze patiënten.
Hoe we ons aanpassen aan deze beperkingen
Het is echt belangrijk om nu verder te kunnen werken met onze patiënten en alle mensen op straat. Om het risico op besmetting, dat onze medewerkers en patiënten in gevaar kan brengen of onze operationele capaciteit kan verzwakken, tot een minimum te beperken, heeft de hele organisatie zich aangepast.
Ondersteunende teams (administratie, financiën, logistiek, communicatie) zijn overgestapt op thuiswerken. De terreinploegen zijn opgesplitst en werken nu zeer autonoom. Wat we thuis kunnen doen (administratieve opvolging, telefoongesprekken, e-mails), doen we thuis. Interne vergaderingen verlopen via videoconferentie.
Welke rol voor communicatie en bewustmaking in deze tijd van crisis?
Het is onze bedoeling om de epidemie in te dammen en onze patiënten in Brussel en Luik te blijven steunen in deze moeilijke periode.
Daarom zetten wij ons ook in voor de sensibilisering van het publiek en politieke lobbying om aandacht te vestigen op de specifieke moeilijkheden waarmee onze patiënten en dakloze mensen in het algemeen in deze omstandigheden worden geconfronteerd en om passende maatregelen te vragen om hen tegen het virus te beschermen.
Hoe werken we in deze periode samen met onze collega's van andere organisaties?
Samenwerking is meer dan ooit noodzakelijk, zowel in Brussel als in Luik.
We voeren "gemengde" rondes uit met collega's van andere organisaties en we kunnen rekenen op logistieke ondersteuning bij de aankoop en distributie van voedsel.
Binnen de sector zijn verschillende coördinatieplatforms opgericht om praktische materiële zaken te centraliseren en om de bewustwording en de lobby te vergroten.
Hoe kan het publiek ons helpen?
Om flexibel en snel te kunnen inspelen op veranderende behoeften moeten we onze slagvaardigheid behouden, ook financieel. Enerzijds proberen we onze normale activiteiten zoveel mogelijk in stand te houden. Anderzijds moeten we nu nieuwe budgetten voorzien voor de aankoop van medisch materiaal zoals mondmaskers, beschermende schorten, hydro-alcoholische oplossingen, wegwerphandschoenen, schoenbeschermers, enz.
Daarnaast doen we regelmatig specifieke oproepen voor medisch of ander materiaal, afhankelijk van onze behoeften op een bepaald moment.
Tot slot proberen we ook de capaciteit van ons team aan te passen aan de omstandigheden en zorgen we voor de nodige IT- en telecommunicatie-infrastructuur om thuiswerk zo efficiënt en comfortabel mogelijk te maken.
Een indirect effect van de crisis is de annulering van reeds geplande fondsenwervingevenementen, wat een negatief effect heeft op de begrotingsprognoses.
Financiële giften zijn daarom welkom op BE91 0014 6955 7676 of via ons online betalingsplatform
Testen en opsporen Covid-19 bij dakloze mensen
Lees hier waarom we aandringen op actief testen.
Klik hier.